| ფიცი თუშეთის მთებში ავიდგი ფეხი,
მათი სპეტაკი მირონი მცხია,
თოვლიან მწვერვალთ სიდარბაისლე,
შეუპოვრობა ჩანჩქერი მქვია. ვფიცავ ნაპრალებს და ჯანღის ქულებს,
რიჟრაჟზე შურთხის სტვენასა ვფიცავ,
რომ თუ დაგჭირდა, სამშობლოვ ჩემო,
ზვავზე ნაწრთობი მკერდით დაგიცავ. ეს არის თუშის უტეხი სიტყვა,
ფუჭი არაა, წინაპრებს ვფიცავ,
ომში ფარად და ხანჯლად მიგულე,
შრომაში გუთნად, მშობელო მიწავ! თუნდაც სიცოცხლე დაგჭირდეს ჩემი
შენს დღეგრძელობას გადავედები
და თუ ვერ შევძელ წამლად დაგედო,
მუწუკად მაინც არ დაგედები! ბახვა ბაიხოიძე.
|
