თენდები ნურც გათენდები
დიდო ღამეო სთვლისაო
ამაიხედ ნუმც ამაიხდები
თენებავ ცისკარისაო დაიყეფნე ძაღლო, დაიყეფნე
შე შავის პატრონისაო
ქარაფს გიკიდნავს პატრონი
ფურ-ბერწის საბანდითაო ღამეს ვათენებ თეთრადა
შვილი ვარ დიდის მთიოსაო
შაატყობინე ჩემებსა
ამბავი შავი დღისაო მე ის აქ არა გამწირავს
არცა შაირცხვენს პირსაო
გასჭრიან ჩამამაგდებენ
პირბასრი ფრანგულითაო
| 
